İstedim ki hem sevdiklerime hediyelikler yapayım , hemde hayatın stresinden biraz uzaklaşıp kafa dağıtayım . Bir hızla başladım . Boya , dekupaş yap, puantiye yap ,vernikle .
Sıkıldım, çünkü sizlerin yaptıklarını görünce daha fazla bilgiye ihtiyacım olduğunu gördüm .
Daha güzel ve değişik şeyler üretmek için daha fazla teknik.
Zaman yok ki kursa gideyim . Okuyorum , izliyorum ama açıklamalar hep eksik .
Sonuç hüsran .
Bir arkadaşımın arkadaşı için hediye takı kutusu yapalım dedik.
Yüzlerce fotoğraf önümde , cadence pudra pembe boyanmış bir kutu önümde . onlar bana bakıyor ben onlara .
İlham perilerim zaten yok kaçamaz. Ama insan 2 resmi de mi yanyana getiremez .
Zaten işyerinde keyiflerimiz bozuk . Bu işe kafam dağılsın diye giriştim . Çok dağıldı hatta darmadağın oldu şu anda :)
Hatta kızıyorum kendime de . Elimin altında onlarca malzeme heran ulaşabileceğim ama ortaya sonuç çıkmıyor.
Dediğim gibi elimde aşağıdaki resimdeki kutunun pudra pembesine boyanmış hali , birkaç resim durup duruyor . Onlar bana bakıyor ben onlara ...
Var mı fikirleriniz.
Öncelikle sabır, öyle olmayınca vazgeçmek yok, yani biraz da azim. Kursa gitmeden işi yapmak zaten zor olanı seçmek, bu yüzden deneyerek, bolca iş batırarak ama bulana kadar uğraşarak olacak. Tavsiyem resimlere bakmaktan öte bolca video izlemen. Pinteresti mutlaka kullan çünkü hem örnek, hem resim, hem de video açısından zengin bir kaynak. Bu işi hobi olarak yapıyorsan eğer planlı başlama, al önüne malzemeleri, başla, yaparken yolunu çizer zaten o. Çok beğenip de karmaşık çalışmalara atlayıp kendini boğma, basit tekniklerle de harika işler çıkar. Zemini boyamadan bile eskitme fırçasıyla attığın bir ton üzerine bir iki stencıl deseni nasıl göze hoş görünür anlatamam. Bak hatta benim bir ekmek kutum var blogda. 10 dk sürdü yapımı ama çok beğenildi. Hadi bakalım yolun açık olsun :))
YanıtlaSilHoşgeldinizzzz. :) aslında çok sabırlıyım . En azından etrafımda öyle bilinirim . Aynı zamanda hemşeriyiz sizinle. Ben de İzmirliyim ve hala buradayım . Bu işi kesinlikle hobi olarak yapıyorum ama ben her başladığım işte bir müddet sonra seri üretime geçmiş buluyorum kendimi . Mesela tepsilerin hepsi hediye edildi . Annem ve komşularına . ekmeklikler ve takı kutusuda hediye edildi. Sorunum seri üretime geçerken başlıyor zaten . söylediğiniz gibi sakince adım adım gitmem lazım . çok haklısınız . Tavsiyeleriniz ve desteğiniz için teşekkür ederim . Her zaman beklerim .(blogunuzda ekmek kutusunu özellikle aradım ama bulamadım. diğer işleriniz harika. ellerinize sağlık )
SilMerhaba Emelciğim.Bence başlangıç çalışmaların çok çok güzel,ben de iş dolayısıyla kursa gidemedim Mola'nın dediği gibi internetten pinterestten araştırdım, izledim,boyadım bozdum yeniden yaptım zamanla kendi zevkimi tanıdım tarzım oturdu elim alıştı daha başarılı sonuçlar almaya başladım.Türlü imkansızlıklarla hobilerime devam ediyorum.sana şöyle tavsiyelerde bulunabilirim vintage resimler kullanacaksan mumla eskitme, yağlı boya eskitme, antik eskitme, bazen çatlatma teknikleri ile daha naturel çalışmalar çıkarırsın bazen, önceleri her çalışmanda bir teknik alışınca fikirlenip birkaç teknik bir arada çalışabilirsin.Bence iyi gidiyorsun aynen devam. sevgiler...
YanıtlaSilcanımsınız . moralimi o kadar düzelttiniz ki :) işten eve gelip attım kendimi kutuya. ön yüzüne rolyef pasta denemem var . bakalım kuruyunca neye benzeyecek . üst tarafına 7. resmi kullandım . ama çok küt durdu . kenarına eskitme denedim ama bu pudra pembe çok kötü yaa. bu da bitsin . bundan sonraki çalışmam adım adım söz veriyorum . nereye yetişiyorum ki bilemedim :)
Sil